Welcome to the Brave New World of the European Union / Καλώς ήρθατε στον Θαυμαστό Νέο Κόσμο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ή την αφανή δικτατορία νέου τύπου)

Οι περισσότεροι από εμάς διαβάσαμε κάποια στιγμή στα νιάτα μας το 1984 του Όργουελ και το Θαυμαστό Νέο Κόσμο του Χάξλεϋ και τα αντιμετωπίσαμε είτε ως επιστημονική φαντασία, είτε ως σκιαγράφηση ενός πιθανού ολοκληρωτικού καθεστώτος.

Μεγαλώσαμε με την ψευδαίσθηση ότι η Ευρώπη είναι ο κατεξοχήν εκπρόσωπος του πολιτισμένου κόσμου, ότι τόσο τα ανθρώπινα όσο και τα κοινωνικά δικαιώματα είναι κατοχυρωμένα και ότι όλα τα πικρά μαθήματα που πήραμε μέσα στην πορεία της ιστορίας τα αφήσαμε για πάντα πίσω μας. Ότι οι δικτατορίες, η αποικιοκρατία και η δουλεία, είναι μόνο κεφάλαια της βάρβαρης ιστορίας αυτής της ηπείρου. Πόσο αφελείς υπήρξαμε!!!

Ακριβώς την εποχή που μεγαλώναμε μέσα σ’ αυτές τις ψευδαισθήσεις, χτιζόταν κομματάκι κομματάκι το ολοκληρωτικό καθεστώς που βλέπουμε τώρα να αποκαλύπτεται σε όλη του τη βαρβαρότητα. Πίσω λοιπόν στον εργασιακό μεσαίωνα του 19^ου αιώνα. Θα δουλεύουμε όλη μας τη ζωή για μισθούς πείνας μέχρι να πεθάνουμε. Αν νομίζετε ότι υπερβάλλω, δείτε τη Βρετανία που ετοιμάζεται να πάει τα όρια συνταξιοδότησης στα 68. Δε θα αργήσουν να ακολουθήσουν και οι υπόλοιπες «δημοκρατικές» χώρες της Ε.Ε. Σε περίπτωση που επιζήσουμε έως την ηλικία που θα έχουμε το «προνόμιο» να πάρουμε σύνταξη, το ύψος αυτής θα εξασφαλίζει ότι δεν θα επιζήσουμε για πολύ. Εννοείται ότι πρόσβαση σε πραγματική εκπαίδευση και παροχές υγείας θα έχει μόνο το ελάχιστο εκείνο ποσοστό του πληθυσμού που θα μπορεί να τα πληρώσει.

Αν δεν το καταλάβατε ακόμα, έχουν αποφασίσει εδώ και καιρό πως δεν μας χρειάζονται πλέον όλους και έχουν βρει και εφαρμόσει τον τρόπο με τον οποίο κρατάνε την πλειοψηφία υπό έλεγχο έτσι ώστε να μην αντιδρά στα σχέδιά τους. Όπως αποκαλύπτει ο Χ. Μόρφος, σύμφωνα με όσα είχαν συζητηθεί σε μια διάσκεψη της παγκόσμιας ελίτ, που είχε οργανώσει ο Μ. Γκορμπατσώφ στα μέσα της περασμένης δεκαετίας στην Καλιφόρνια (από το βιβλίο του Ζ.-Κ. Μισεά, Η Εκπαίδευση της Αμάθειας):

Ως τον ερχόμενο αιώνα τα δύο δέκατα του ενεργού πληθυσμού θα ήταν αρκετά για να διατηρηθεί η δραστηριότητα της παγκόσμιας οικονομίας.

Το κύριο πολιτικό πρόβλημα, που το καπιταλιστικό σύστημα είναι υποχρεωμένο να αντιμετωπίσει τις επόμενες δεκαετίες, μπορεί να διατυπωθεί με κάθε αυστηρότητα: πώς θα είναι δυνατό για την ελίτ του κόσμου, να διατηρηθεί η διακυβερνησιμότητα της κατά τα 80% υπεράριθμης ανθρωπότητας, της οποίας το ανώφελο έχει ήδη προγραμματίσει η φιλελεύθερη λογική;

Η λύση, που επικράτησε στη σύσκεψη ως πιο λογική, ήταν αυτή που πρότεινε ο Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι. Και της έδωσε το όνομα tittytainment [άρτος και θέαμα].

Με αυτόν τον νεολογισμό-βαλίτσα επρόκειτο απλούστατα να ορισθεί ένα “κοκτέιλ αποβλακωτικής διασκέδασης και επαρκούς διατροφής που θα επέτρεπαν να διατηρηθεί σε καλή διάθεση ο αποστερημένος πληθυσμός του πλανήτη“.

Απ’ ότι φαίνεται μπαίνουμε σ’ ένα άλλο στάδιο, όπου από τον άρτο και θεάματα, θα μείνουν μόνο τα θεάματα. Γι’ αυτούς που δεν θα αρκούν τα θεάματα και θα αντιδρούν στα σχέδιά τους απαιτώντας και λίγο ψωμί, έχουν φροντίσει ήδη.

Όπως αποκαλύπτεται σε πρόσφατο άρθρο στην Ελευθεροτυπία, η Ε.Ε. στήνει ένα υπερεθνικό «όργανο» μέσα από το οποίο παίρνει «σάρκα και οστά» το μεγαλύτερο φακέλωμα ιδεών και συμπεριφορών που έγινε ποτέ στην Ιστορία. Με πρόσχημα την ασφάλεια, οι κοινωνικοί αγώνες, μεσούσης της οικονομικής κρίσης, μπαίνουν ευθέως στο στόχαστρο των μηχανισμών καταστολής.

Ο επίσημα διακηρυγμένος σκοπός της νέας πανευρωπαϊκής πρωτοβουλίας είναι γενικά λογικός: η πρόληψη τρομοκρατικών ενεργειών. Ομως ο τρόπος και τα μέσα που χρησιμοποιούνται, ξεπερνούν κατά πολύ τον αρχικό σκοπό. Η on line καταγραφή στοιχείων και πληροφοριών οδηγεί σε γενικευμένη ηλεκτρονική παρακολούθηση προσώπων και πολιτικών ομάδων που δραστηριοποιούνται ακόμη και σε μη βίαια κινήματα, όπως το κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης!

Προσωπικές συνήθειες και φιλικές συναναστροφές, πολιτικές προτιμήσεις και οικονομικο-κοινωνικές απόψεις, επισκέψεις και συνομιλίες στο Ιντερνετ, ψυχολογικές αναλύσεις της προσωπικότητας των ατόμων, ευαίσθητα δεδομένα και πληροφορίες, όπως μηνύματα, e-mail και απόψεις των υπόπτων, θα αποτελέσουν την πρώτη ύλη για το νέο «σαφάρι» που στήνουν οι αρχές ασφαλείας κατά όσων θεωρούν επικίνδυνους για τη δημόσια τάξη. Είναι προφανές ότι όλα αυτά προϋποθέτουν τη συντονισμένη λειτουργία όλων των αστυνομικών υπηρεσιών και σίγουρα τη διενέργεια μαζικών υποκλοπών σε τηλέφωνα και Ιντερνετ προκειμένου να συγκεντρωθεί ο όγκος των ζητούμενων πληροφοριών.

Ο μηχανισμός είναι απλός. Αστυνομικές αρχές και υπηρεσίες ασφαλείας σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης καλούνται να συνεισφέρουν στη συγκρότηση της τεράστιας βάσης δεδομένων που θα συγκροτηθεί, για άτομα και ομάδες τα οποία χαρακτηρίζονται, γενικώς, ύποπτα για σχέσεις τους με τα λεγόμενα φαινόμενα «βίαιης ριζοσπαστικοποίησης».

Η «βίαιη ριζοσπαστικοποίηση», σύμφωνα με την Ε.Ε., αφορά τη διαδικασία μέσω της οποίας κάποιο πρόσωπο στρατολογείται σε τρομοκρατικές ομάδες ή άλλες βίαιες οργανώσεις και αποδέχεται τη χρήση βίας. Οπως αναφέρεται στο κείμενο της νομοθετικής πρωτοβουλίας που αποκάλυψε η ΜΚΟ προστασίας ανθρωπίνων δικαιωμάτων Statewatch, η αξιολόγηση των στοιχείων αυτών θα οδηγήσει αυτόματα σε «τακτική επιχειρησιακή διαδικασία λήψης αποφάσεων». Όρος που, όπως λέει η οργάνωση, αποτελεί ευφημισμό για στοχοποίηση, υπονόμευση και αποσταθεροποίηση των συγκεκριμένων δομών.

Είναι ενδεικτικό ωστόσο ότι στο ίδιο κείμενο η Ε.Ε. εκτός του όρου «βίαιη ριζοσπαστικοποίηση» χρησιμοποιεί και απλώς τον όρο «ριζοσπαστικοποίηση», σαν να πρόκειται για το ίδιο πράγμα. Με τη σύγχυση αυτή όμως επιτυγχάνεται η ενοχοποίηση συλλήβδην όλων εκείνων τους οποίους οι αρχές ασφαλείας θεωρούν αντιπάλους του σημερινού κοινωνικού καθεστώτος, ακόμη και εάν δεν χρησιμοποιούν βίαιες μεθόδους πάλης!

Σύμφωνα με την ίδια οργάνωση, ο όρος «αντιπαγκοσμιοποίηση μοιάζει να αποτελεί μια γενική σύλληψη», η οποία καλύπτει κάθε ομάδα ή οργάνωση που αντιτίθεται στο «status quo».

Είναι φανερό ότι με τα μέτρα αυτά τίθενται υπό αυστηρή επιτήρηση και ποινικοποιούνται πρόσωπα, ηγέτες και κινήματα, τα οποία οι εθνικές αστυνομίες και τα ευρωπαϊκά όργανα ασφαλείας θα χαρακτηρίσουν αυθαίρετα ως «ριζοσπάστες» ή οπαδούς απελευθερωτικών κινημάτων!

Όπως βλέπουμε στη συνέχεια του άρθρου, από τις συνολικά 70 ερωτήσεις στις οποίες καλούνται να δώσουν πληροφορίες οι αστυνομικές αρχές και οι μυστικές υπηρεσίες, οι περισσότερες αφορούν την αποκάλυψη και καταγραφή ιδεών και συμπεριφορών ατόμων και ομάδων που θεωρούνται επικίνδυνα για τη σημερινή τάξη πραγμάτων. Ξεκινώντας από ομάδες που υποστηρίζουν τη βία (τρομοκρατικές ή μη), φτάνουν σε πρόσωπα και οργανώσεις που διεξάγουν μη βίαιη, πολιτική πάλη, κατά της παγκοσμιοποίησης!

Για να μη μείνει καμία αμφιβολία, δείτε σε ένα άλλο κείμενο της Statewatch με τι αφορμές πρότειναν τα κράτη της Ε.Ε. τη δημιουργία αυτής της βάσης δεδομένων

The proposal to put “troublemakers” on the Schengen Information System (SIS) database was discussed and rejected by the Council of the European Union (the 27 governments) back in 2001 following the protests in Gothenburg and Genoa. It did produce two separate Manuals, one on security against terrorism at Summit meetings and another on policing public order. In 2007 the two Manuals were collapsed into one so that:

“The scope of the manual is now such that it applies to the security (both from a public order point of view as well as counter-terrorism) of all major international events, be it political, sporting, social, cultural or other. (EU Security Manual) [1]”

But the Manual only dealt with bilateral cooperation between two or more Member States for specific events – not the creation of an EU-wide “troublemakers” database.

The database proposal came back onto the agenda after protests at the G8 Summit, 6-8 June 2007, in Heiligendamm, Germany. Over the next two years there were numerous discussions in two Council Working parties which ended in June 2009 with no agreement on the need for a database let alone a legal definition of a “troublemaker” or a “violent offender”[…]

[…] Following the protests at the G8 Summit in June 2007 the German government presented a proposal on the options for “sharing information on violent troublemakers at large events” [3] and the possibility of “using the SIS for this exchange of information”...

Τι σημαίνει όμως ο όρος Enfopol που αναγράφεται σε όλα τα σχετικά έγγραφα του Συμβουλίου της Ε.Ε.; Σύμφωνα με την προφορική απάντηση του αυστριακού Υπουργού Εσωτερικών Schlogels στην κοινοβουλευτική επερώτηση του βουλευτή Van der Bellen

Ο όρος ENFOPOL δεν αναφέρεται σε κάποια ομάδα εργασίας ή οργανισμό, όπως νομίζουν πολλοί, αλλά σ’ ένα σύμβολο για το χαρακτηρισμό εγγράφων εργασίας για υποθέσεις ποινικών διώξεων και αστυνομικά ζητήματα, καθώς και εγγράφων της ομάδας εργασίας του Συμβουλίου “Αστυνομική συνεργασία”(8). Τα εκάστοτε έγγραφα δεν τιτλοφορούνται με το σύμβολο ENFOPOL, αλλά ταξινομούνται με αυτό.

Ναι, καλά. Μας έπεισε ο κ. Schlogels!

Enfopol: Ο ευρωπαϊκός “κοριός”

Η λειτουργία του Echelon, που παρακολουθεί τα τηλεπικοινωνιακά συστήματα υπό την υψηλή εποπτεία της αμερικανικής National Security Agency, όπως είναι φυσικό, έγινε αιτία να φυτρώσει ένα ακόμη “αγκάθι” στις σχέσεις ΗΠΑ. – ΕΕ. Οι Ευρωπαίοι, και ειδικά οι Γάλλοι, ανησύχησαν για το απόρρητο των ιδιωτικών επικοινωνιών. Οι ηγέτες της Γηραιάς Ηπείρου συζητούσαν συχνά το θέμα του δικτύου Echelon, ενώ πριν από μερικά χρόνια είχαν δεσμευτεί να εκδοθεί μια αναλυτική έκθεση εμπειρογνωμόνων γι’ αυτή την υπόθεση. Η καθυστερημένη χρονικά ευρωπαϊκή αντίδραση προέκυψε όταν αντιλήφθηκαν ότι στα “δίχτυα” του Echelon είχαν παγιδευτεί και συνομιλίες μη στρατιωτικών στόχων. Δηλαδή, συζητήσεις μεγάλων παραγόντων της πολιτικής και επιχειρηματικής ζωής, οι οποίες είχαν έντονο ενδιαφέρον για τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ. Γεγονός που σημαίνει ότι οι αμερικανοί γνώριζαν όλα τα μυστικά των μεγάλων ευρωπαϊκών επιχειρήσεων, με αποτέλεσμα εκείνοι να βρίσκονται πάντα ένα βήμα μπροστά. Το Echelon -εκτός της κύριας χρήσης του – είχε μετατραπεί και σ’ ένα σημαντικό “εργαλείο” βιομηχανικής κατασκοπίας στον αναίμακτο μεν, αλλά άγριο πόλεμο των εταιριών.

Δυστυχώς όμως, η συνέχεια της υπόθεσης δεν ήταν προς μια πορεία που θα εξασφάλιζε τα δικαιώματα των ευρωπαίων πολιτών. Η προώθηση της πολυεθνικής συνεργασίας, που φέρει το όνομα Enfopol, δεν είναι βέβαια ο εκσυγχρονισμός της ευρωπαϊκής νομοθεσίας με σκοπό την προστασία των “ευαίσθητων δεδομένων”. Πρόκειται για μια νομοθετική “κερκόπορτα” που επιτρέπει τη διείσδυση ανώτερων αξιωματικών των ευρωπαϊκών αστυνομικών υπηρεσιών στα δίκτυα τηλεπικοινωνιών.

Πως φτάσαμε, όμως, σ’ αυτό το αποτέλεσμα; Το 1998, η ΕΕ ανέθεσε με μεγάλη μυστικότητα σε μια εταιρία ειδικών υπηρεσιών με έδρα το Μάντσεστερ, την Omega Foundation, να συντάξει μια μελέτη για την “Εκτίμηση των επιπτώσεων από την τεχνολογία πολιτικού ελέγχου”. Φυσικά, η μελέτη της Omega Foundation δεν δόθηκε ποτέ στη δημοσιότητα. Όμως, κάποια στοιχεία της μελέτης διέρρευσαν και αποκαλύφθηκε ότι, παρά τις ανησυχίες για το Echelon, η ΕΕ θα συνεργαζόταν τελικά πολύ στενά με το FBI, με αποτελέσματα εξίσου εντυπωσιακά όσο και ανησυχητικά. Σύμφωνα με την έκθεση, οι αστυνομικές υπηρεσίες των συμβαλλόμενων ευρωπαϊκών κρατών μπορούσαν πια να διεισδύουν “σε όλα τα ψηφιακά σήματα που διακινούνται από κάθε είδους τεχνική εγκατάσταση, καθώς και σε όλων των ειδών τις τεχνικές υπηρεσίες και τράπεζες δεδομένων”.

Με άλλα λόγια, το σχέδιο Enfopol ήταν μια απόπειρα της Ευρώπης ν’ αποκτήσει το δικό της Echelon.

Έτσι, με μυστικότητα, αλλά και μεθοδικότητα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ετοίμασε μια νέα νομοθεσία, με αποτέλεσμα η αστυνομία να μπορεί να παρακολουθεί τις τηλεπικοινωνίες ιδιωτών, χωρίς καν να χρειάζεται δικαστική άδεια! Στη συνέχεια, η Ευρωπαϊκή Ένωση έθεσε υπό παρακολούθηση όλες τις ψηφιακές τηλεπικοινωνίες, Διαδίκτυο και υπηρεσίες κινητής τηλεφωνίας. Ερήμην, λοιπόν, της λαϊκής βούλησης και χωρίς διαφάνεια, η ΕΕ αντέγραψε το αμερικανικό μοντέλο, φυσικά και με την συνδρομή των πολύπειρων σ’ αυτά τα ζητήματα αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών.

Οι αντιδράσεις των ευρωπαίων πολιτών κατά του προγράμματος Enfopol είναι αρκετές, παρά το γεγονός ότι δεν έχουν πάρει μεγάλη δημοσιότητα. Κάποιοι, μάλιστα, επικεντρώνουν τα πυρά τους και στο υψηλό κόστος, αφού αυτού του είδους οι υπηρεσίες παρακολούθησης χρειάζονται δισεκατομμύρια ευρώ για τη λειτουργία και τη συντήρησή τους.

Διαβάστε επίσης

Ο εσωτερικός πόλεμος (μην αμελήσετε να πατήσετε στους συνδέσμους στα άρθρα του Ιού για τη χρήση του στρατού ενάντια στον «εσωτερικό εχθρό»)

Απολυταρχική Δημοκρατία

7000 μισθοφόροι Ευρω-Χωροφύλακες επειδή μας Φοβούνται

Μπαρόζο: Αν δε μπορέσουμε να σας πείσουμε “με το καλό” να γυρίσουμε στο μεσαίωνα, θα σας πείσουμε “με το άγριο” (Δικτατορία)

“Ευρω-Νταχάου” η ΕΕ!

UK monitors suspected radicals as part of European surveillance project – Guardian