Κυριακή πρωί

Κυριακή πρωί

ενός χειμώνα που αρχίζει να δείχνει τα πρώτα του σημάδια

μία χώρα παγωμένη από την έλευση των νέων «σωτήρων»

ένας φόβος που σφίγγει τις ψυχές, καθώς το σκοτάδι γίνεται όλο και πιο πυκνό…

πάρτε βαθιά ανάσα

το σκοτάδι είναι πάντα πιο πυκνό λίγο πριν ξημερώσει

Advertisement
This entry was posted in Μουσική, Joy of Life, Music. Bookmark the permalink.

6 Responses to Κυριακή πρωί

  1. Ο/Η χ.κ. λέει:

    μέσα σ’όλο αυτό το αντίξοο κλίμα, έχω εκτός από φόβο και μια περιέργεια για το παρακάτω
    καλημέρα knowdame

    • Ο/Η KnowDame λέει:

      Όλοι έχουμε περιέργεια για το παρακάτω καλή μου και παρακολουθούμε με ανάμεικτα συναισθήματα.
      Αν υπάρχει κάτι ευχάριστο σε αυτή τη διαδικασία, είναι ότι στη πορεία ανακαλύπτουμε και άλλους εξίσου περίεργους 🙂

      Καλημερούδια! Να ‘σαι καλά! να συνεχίζεις να μας θυμίζεις το μέλλον μας

  2. Ο/Η silentcrossing λέει:

    Καλημέρα knowdame!
    Νομίζω πως βρήκα τον τρόπο να τον αντέξουμε αυτό το χειμώνα..

    • Ο/Η KnowDame λέει:

      Καλημέρα silent!
      Ευχαριστώ για το δωράκι! Φιλάκια στο Νικόλα!

      (σας παρακολουθώ, αλλά ως συνήθως το κάνω σιωπηλή)

  3. Ο/Η papoylis λέει:

    ..Δεν μου έχουν μείνει και δόντια για να σφίξω και να τρίξω με τέτοιο κρύο καλή μου…
    τι τις θέλεις τέτοιες κουβέντες 😉

  4. Ο/Η KnowDame λέει:

    Αγαπητέ Παπούλη, είναι μέρες τώρα που δεν ξέρω τι να σου απαντήσω. Σε είδα πόσο «φαρμακωμένος» είσαι και στο φετινό ποστ για το Πολυτεχνείο. Με αφορμή μία φράση από το περισυνό σου ποστ, θα επιχειρήσω να πω μερικά πραγματάκια.

    Δεν θέλω να μιλώ για τους ανώνυμους ( και ελάχιστους επώνυμους ) που χάθηκαν , βρέθηκαν στο τρελλάδικο , το περιθώριο την έσχατη ένδεια. Που τους κατάπιε η μαυρίλα που πολέμησαν και δεν νίκησαν , γιατί διάλεξαν να νικήσουν τον εαυτούλη τους ….

    Καθώς πλησιάζουμε στο πλήρες αδιέξοδο και σε μία κατάρρευση του παγκόσμιου συστήματος έτσι όπως διαμορφώθηκε τους τελευταίους αιώνες, όσοι διάλεξαν να νικήσουν τον εαυτούλη τους αντί να ριχθούν στο κυνήγι κενών στόχων, θα οδηγήσουν την ανθρωπότητα στο επόμενο σκαλοπάτι, γιατί στο υπάρχον δε μας μένει πολύ μέλλον.

    Γι’ αυτό καλέ μου μη πικραίνεσαι και μην αναλαμβάνεις περισσότερες ευθύνες από όσες σου αναλογούν. Να είσαι πάντα καλά και να ζεις την κάθε σου στιγμή όσο πιο γεμάτα γίνεται, για να σκορπάς και στους γύρω σου τη χαρά που έχεις μέσα σου, αλλά την ξεχνάς

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s