«όποιος φοβάται την αυγή, τη νύχτα ξαγρυπνάει» – Ενδελέχεια
[…] Αν ο νους μας, αντί να προσπαθεί να ελέγξει μια σκέψη μας με άλλες σκέψεις -που σχεδόν πάντα αφορούν το παρελθόν και το μέλλον, δηλαδή χρονικές περίοδοι που δεν υφίστανται στην ουσία της ζωής μας!- μετακινηθεί σ’ αυτόν τον «παρατηρητή», τότε θα δούμε ότι η ατμόσφαιρα του φόβου εξαφανίζεται, και τη στιγμή που ο φόβος παύει να είναι παρών, σταματάει και η ανάγκη μας για έλεγχο!
Κάποιοι πιστεύουν ότι το αντίθετο συναίσθημα της Αγάπης είναι το μίσος. Αυτό δεν είναι αλήθεια: Ο αντίποδας της Αγάπης είναι ο φόβος! Φανταστείτε τον εαυτό σας σαν ένα άδειο μπουκάλι.
Αν επιλέγετε κατά τη διάρκεια της ζωής σας να γεμίζετε το «μπουκάλι» σας με φόβο, τότε δεν θα περισσεύει καθόλου χώρος για την Αγάπη. Αντίθετα, εάν «ανοίξετε» το «μπουκάλι» σας και το γεμίζετε, σε κάθε ευκαιρία, με Αγάπη, τότε δεν θα υπάρχει καθόλου χώρος μέσα σας για να αναπτυχθεί ο φόβος!
* * * * * * * * *
«Βία σημαίνει φόβος. Βία χρησιμοποιεί αυτός που φοβάται».
«Τον λυπάμαι, αυτός ο άνθρωπος έχει προβλήματα μεγάλα.
Πρόβλημα με την ψυχή του, τον εαυτό του. Έχει εγωισμό και φόβο».
«Σ΄ εμένα το κακό φαίνεται, σ΄ εκείνον δεν φαίνεται,
αυτός τραβάει πολύ περισσότερα από μένα. Είμαι σίγουρη.
Όταν κάνεις επίθεση σε έναν άνθρωπο, αυτό πολλαπλασιάζεται και γυρνάει σε σένα».
«Όχι, δεν ασχολούμαι με κόμματα. Κάθε κόμμα είναι ένα πλαίσιο
και κάθε άνθρωπος που συμμετέχει
στο κόμμα είναι μια τελεία μέσα στο πλαίσιο.
Υπάρχει ιεραρχία εκεί μέσα, κατά συνέπεια υπάρχει και
ανταγωνισμός- ποιος θα πάρει την πρώτη θέση.
Και αυτός ο ανταγωνισμός βγαίνει έξω, στην κοινωνία,
και τελικά μεταδίδεται ένα άρρωστο πνεύμα σε όλη την κοινωνία».
«Μη χαλάς κάτι που δεν μπορείς να το φτιάξεις ξανά ο ίδιος».
Αυτή η ανάρτηση γράφτηκε για την «Ημέρα ενάντια στο φόβο«. Δείτε τα όλα εδώ.
“Σ΄ εμένα το κακό φαίνεται, σ΄ εκείνον δεν φαίνεται,
αυτός τραβάει πολύ περισσότερα από μένα. Είμαι σίγουρη.
Όταν κάνεις επίθεση σε έναν άνθρωπο, αυτό πολλαπλασιάζεται και γυρνάει σε σένα”.
Μπράβο βρε KnowDame, τελικά αυτή είναι η μόνη ουσιαστική απάντηση στο φόβο…
Όχι σε μένα μπράβο Silent, στην Κυρία Κούνεβα.
Εγώ το μόνο που κάνω είναι να
αφουγκράζομαιψυχανεμίζομαι (για να χρησιμοποιήσω και μία αγαπημένη μου έκφραση ενός συντοπίτη σου 🙂 ) και να ψάχνω…Φοβερή η ιστορία σου με τον λύκο . Μου θύμισε κάτι που διάβασα πρόσφατα. Μας «εξημερώσανε» σε τέτοιο βαθμό που δεν καταλαβαίνουμε πλέον ότι γίναμε σκύλοι.
Πολλά μπράβο.
Δεν μπορείτε να φανταστείτε τη χαρά μου όταν βλέπω πως είμαστε πολλοί.
Είμαστε πολλοί τελικά αυτοί που σιγά-σιγά ξυπνάμε.
Κάποια στιγμή ήμουν έτοιμος να παραδεχτώ κι εγώ ο ίδιος ότι έβλεπα σκιές, ότι πάλευα φαντάσματα, ότι όλα ήταν αποκύημα μιας αρρωστημένης φαντασίας μου.
Μα τελικά, έκανα καλά που συνέχισα στην τρέλα μου να επιμένω:
«Κάτι δεν πάει καλά σ’αυτόν τον κόσμο».
Η επιβεβαίωση αυτής της φράσης δε μου φέρνει φόβο, αλλά ελπίδα.
Ελπίδα για αλλαγή.
Γιατί το πρώτο στάδιο αντιμετώπισης είναι η συνειδητοποίηση.
Και πέρασα απ’αυτό επιτυχώς.
Τώρα προσπαθώ μαζί μου να πάρω κι άλλους.
Και μετά έρχεστε εσείς, που επιχειρείτε το ίδιο.
Και χαίρομαι.
Χαίρομαι που δεν είμαι μόνος.
Χαίρομαι που δε θα σας αφήσω μόνους.
Σ’αυτή τη μάχη είμαστε ΜΑΖΙ.
Να ‘στε καλά εσείς οι σκεπτόμενοι. Να ‘μαστε καλά όλοι μας…
Σκληρο-Πυρηνικέ Φυσικέ καλώς ήρθες,
«Γιατί το πρώτο στάδιο αντιμετώπισης είναι η συνειδητοποίηση.»
Νομίζω ότι το πρώτο στάδιο είναι η άρνηση, ο φόβος, η αμφιβολία. Η συνειδητοποίηση είναι μία πολύ αργή διαδικασία, π.χ. εγώ μόλις τις τελευταίες μέρες άρχισα να συνειδητοποιώ (με αφορμή και την ιστορία του λύκου του silent), ότι είμαστε εξημερωμένοι λύκοι που γίναμε καλοθρεμένοι σκύλοι (στον δυτικό κόσμο τουλάχιστον) με την πάροδο των αιώνων. Απλά κάποιοι από εμάς δεν είμαστε τόσο καλά εξημερωμένοι και κρατάμε ακόμα κάποια στοιχεία του λύκου. Γι’ αυτό και δυσφορούμε με την υπάρχουσα κατάσταση και ψαχνόμαστε. Κάποιους άλλους πάλι τους έχουν κάνει άγρια πιτ-μπουλ και τους χρησιμοποιούν σε σκυλομαχίες για να βγάζουν κέρδος και να διασκεδάζουν. Κάποιους άλλους τους έχουν κάνει φύλακες, άλλους σκυλάκια του σαλονιού κ.ο.κ. Αυτή η θεώρηση των πραγμάτων μπορεί να αποκτήσει πολύ ενδιαφέρουσες προεκτάσεις, όπως καταλαβαίνεις 🙂
Ο φόβος,η άρνηση και η αμφιβολία δεν είναι μέρος της αντιμετώπισης, είναι απλά συμπτώματα της σάπιας κατάστασης.
Αν θέλει κάποιος να πει ότι έχει αρχίσει να αντιμετωπίζει τη φαιδρή κατάσταση, πρέπει αρχικά να συνειδητοποιήσει και να συλλάβει την ίδια της τη φαιδρότητα.
Ο φόβος βέβαια δε σε εγκαταλείπει καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής της -πράγματι- αργής διαδικασίας της συνειδητοποίησης. Αλλά πλέον ΞΕΡΕΙΣ τι είναι αυτό που σε φοβίζει, από ποιες αντιδράσεις σου τρέφεται αυτός ο φόβος και με ποιους μηχανισμούς τίθεται σε λειτουργία.
Έχεις ,πλέον, απέναντί σου το θηρίο και το κοιτάς κατάματα.
Το φοβάσαι ακόμα, αλλά τώρα ,τουλάχιστον, γνωρίζεις την όψη του.
Αυτό είναι και το κέρδος που αποκτάς μέσω της συνειδητοποίησης: η γνώση. Ή, καλύτερα, η επίγνωση.
Χαίρομαι που σε βρήκα και εύχομαι να μας δοθούν πολλές ευκαιρίες να τα πούμε από τούδε και στο εξής.
KnowDame τον συντοπίτη μου τον αφόρησαν γιατί δεν φοβόταν. Κρίμα που έμεινε έξω από αυτή την ιστορία, θα αποτελούσε φάρο για όλους μας. Την επόμενη φορά ίσως…
Και η ιστορία με τον λύκο είναι του Αισώπου. Έπεσε στα χέρια μου πρόσφατα ένα βιβλίο του και μου σηκώθηκαν οι τρίχες από τις ιστορίες και τις ιδέες του. Άραγε να διδάσκεται στα σχολεία; Μάλλον όχι, θα πρέπει να είναι επικίνδυνος για τη δημόσια τάξη!
Σε ευχαριστώ και για την παραπομπή, ο Γκυ Ντεμπόρ είναι αγαπημένος μου δάσκαλος. Θα το διαβάσω με την πρώτη ευκαιρία!
Silent κι εγώ σ’ ευχαριστώ για την ιστορία του λύκου. Οι συνειρμοί που μου προκάλεσε, όπως καταλαβαίνεις είναι απίστευτοι. Κάποιες από τις ιστορίες του Αισώπου τις είχα διαβάσει πριν από χρόνια, όταν είχα πάθος με τους μύθους. Τότε είχα διαβάσει και κάποιους άλλους πολύ καλούς από άλλα μέρη του κόσμου.
Η παραπομπή δεν έγινε στον Γκυ Ντεμπόρ, αλλά στον Jacques Camatte και για την ακρίβεια στο Against Domestication
καλέ κυρία,
τι έγινε το σχόλιο που σου έγραψα πρώτη-πρώτη?
Ανφάν όσο και να έψαξα δεν βρήκα τίποτα. Ελπίζω να το θυμάσαι πάνω κάτω, για να το ξαναγράψεις 🙂
Αν και
συστήνω(πω, πω! τι γράφει κανείς όταν βιάζεται) προτείνω να ξεκουραστείς πρώτα για να συνέρθεις γρήγορα.Σε κουράσαμε πολύ μου φαίνεται, με τα καθήκοντα της ανταποκρίτριας του αραβικού κόσμου
Ένα γεμάτο μπουκάλι είναι πάντα μια πρόκληση!!
Πάντως, έχετε δίκιο. Αν το γεμίσεις με αυτό που σε ευχαριστεί, δε θα μείνει χώρος για κάτι δυσάρεστο…
Κωνσταντίνε καλώς ήρθες,
Ναι, αν προσπαθούμε να εστιάζουμε σε ότι εμπεριέχει θετική ενέργεια, τότε δεν μένει και πολύς χώρος για την αρνητική. Δεν ισχυρίζομαι βέβαια ότι είναι εύκολο 😉
Ήρθα να σε «επισκεφτώ» και καρφώθηκα στο concensus για global cooling. Το συκγκινητικό έιναι πόσοι Γερμανοι είναι εκεί. Με την Κίνα να εξάγει αιολικά και φ/β μπιρ παρά, και δικαιώματα ρύπων μισοτιμής (στα 6 άκουσα πρόσφατα) θα δεις τους Γερμανούς να λένε άλλα ποιήματα.
Φόβος; Τι μας καλλιεργούν τόσα χρόνια…
Γειά σου Αρχαιοπτέρυγα, καλώς ήρθες
Η πιθανότητα νέας περιόδου παγετώνα, ξέρεις δεν είναι και τόσο απίθανη. Αν θυμάσαι, το φθινόπωρο είχε εκραγεί το ηφαίστειο Μερόπι στην Ινδονησία, μετά την έκρηξη του ισλανδικού ηφαιστείου που τόσα προβλήματα προκάλεσε την άνοιξη. Από μία μικρή έρευνα που έκανα τότε, βρήκα ότι αρκετοί γεωλόγοι ανησυχούν γιατί βάσει ιστορικών στοιχείων κάθε 100 χρόνια υπάρχει έξαρση ηφαιστιακής δραστηριότητας και πλησιάζουμε ξανά σε αυτό το χρονικό σημείο, κάτι που ενδέχεται να προκαλέσει νέο ηφαιστειακό χειμώνα εφόσον εκραγούν «επικίνδυνα» ηφαίστεια. Επίσης, την άνοιξη ο ισλανδός πρόεδρος είχε προειδοποιήσει ότι η έκρηξη του ηφαιστείου Eyjafjallajoekull ήταν μόνο μία «μικρή πρόβα» γιατί συνήθως ακολουθείται από έκρηξη του πολύ μεγαλύτερου ηφαιστείου Katla.
Mπορείς να δεις το σχετικό βίντεο εδώ.
Τώρα που το ξαναέψαξα το θέμα για να σου δώσω τους συνδέσμους, ανακάλυψα ότι βρίσκεται σε έξαρση και ένα ακόμα «επικίνδυνο» ηφαίστειο της Ισλανδίας Gigantic Icelandic Volcano Could Plunge Europe Into Immediate Ice Age…
Ωραία… και σκέφτομαι εγώ μέσα σε όλα αυτά, λες αυτός να είναι ο λόγος που έχουν λυσσάξει οι γερμανοί να τους πουλήσουμε νησιά;;; Για να μη πούμε τι πρόκειται να γίνει με το 40% της καλλιεργήσιμης γης που είναι υποθηκευμένη στην Αγροτική Τράπεζα την οποία θα πουλήσουν ως το τέλος της χρονιάς, καθώς και με τα στεγαστικά δάνεια που η Εθνική και η Alpha έχουν αρχίσει να τα τιτλοποιούν και να τα πουλάνε σε ξένες τράπεζες… Ο κόσμος δεν έχει καταλάβει ότι δεν παίζεται μένο αυτό που όλοι αποκαλούν δημόσια περιουσία. Πχ. πόσοι ξέρουν ότι ο ΟΣΕ είναι ο τρίτος μεγαλύτερος ιδιοκτήτης ακίνητης περιουσίας μετά το κράτος και την εκκλησία; Τον οποίο ΟΣΕ επίσης θα πουλήσουν και θα περάσει σε ξένα χέρια… Οπότε, έτσι όπως πάνε τα πράγματα, ένα μεγάλο μέρος ιδιωτικής, δημόσιας και ΔΕΚΟ περιουσίας θα περάσει σε ξένα χέρια. Το μόνο που δεν ξέρω είναι αν σκοπεύουν να μας διώξουν από την χώρα μας, αφού την πουλήσουν…
υγ. Σε ωραίο ποστ βρήκα να τα γράψω όλα αυτά
Κανονική ομοιοπαθητική θεραπεία 😀
Το κείμενο το «έσωσα» για μια άλλη στιγμή, σύντομα, με περισσότερο χρόνο και καθαρό αέρα. Θα ξαναπεράσω μόλις το διαβάσω, από πιο μακρυά 🙂
Και πάλι ευχαριστώ!
Σεβαστές τίμιες ΚΑΙ σοφές οι απόψεις της Κούνεβα, αλλά περισσότερο συμφωνώ με το προηγούμενο εδάφιο του ποστ, για πρακτικούς και πολιτικούς λόγους, KnowDame.
Ο Ζίζεκ στην τελευταία του ομιλία, είπε το εξής για τη βία (θέμα που αφορά όσα είπε η Κούνεβα, στα οποία ΓΕΝΙΚΑ δεν αντιλέγω)… (τα λέω από μνήμης όμως, είχα πάει στην ομιλία κι υπήρξαν ποστ γι’ αυτήν).
«Το σύστημα έχει γίνει αφάνταστα βίαιο… Γι’ αυτό και -αντίθετα με όσα λένε μερικοί ειρηνιστές φιλελεύθεροι- πρέπει να αντιστρέψουμε την ιδέα ότι ‘η βία κατά του συστήματος είναι ηθικά λανθασμένη αλλά μερικές φορές αναγκαία’, στο εξής: ‘η βία (κατά της εξουσιας) είναι ηθικά νόμιμη αλλά σχεδόν ποτέ αναγκαία’.
Κακά τα ψέματα, οι επαναστάσεις δεν γίνονται πάντα, εντελώς χωρίς βία. Αμυντική βία βέβαια, δε λέω. Και μάλιστα σε πρόσφατες περιπτώσεις (Αίγυπτος, Τυνησία) με πολύ λιγη βία, αμελητέα σχεδόν μπροστά στη βία των οργάνων της εξουσιας. Ομως αποτελεί αυταπάτη η εξιδανίκευση π.χ. που έκανε κι η Παπαρήγα, λέγοντας κάποτε ότι «στην αληθινή εξέγερση δεν θα σπάσει ούτε ένα τζάμι».
Γι’ αυτό και η άποψη της ηρωϊκής Κούνεβα, παρά την τεράστια σοφία της, δεν είναι όλη η αλήθεια. Ούτε ειναι γενικά αληθές ότι «όλη τη βία την προκαλεί ο φόβος». Μια τέτοια άποψη έχει βέβαια μεγάλη αλήθεια, αλλά είναι μόνο μέρος της αλήθειας. Δηλαδή δεν ειναι ΠΑΝΤΑ αιτία τη βίας (ή και της οργής ακόμη) ο φόβος.
Ισα-ίσα, η τρομοκράτηση του λαού από τις εξουσίες, περιλαμβάνει ΚΑΙ μια ύπουλη προπαγάνδα «κατά της βίας», η οποία [1] ενοχοποιεί τους πάντες (ακόμη και για την απλή οργή τους), [2] εξουδετερώνει αντιστάσεις (αφού όλοι νιώθουν… ψυχικά ανισόρροποι έτσι και τολμήσουν να σκεφτούν με «απαγορευμένες σκέψεις βίας» – ιδίως κάτι… χαζο-Αμερικάνοι φιλελεύθεροι, κ.ά.) και [3] «ψυχιατρικοποιεί» την αντι-βία κατά της εξουσίας, λασπώνοντας τα κίνητρά της (ακόμη και… με επιχειρήματα σαν της Κούνεβα, δυστυχώς…)
Παραδοσιακά, το αρσενικό του είδους μας όπως και σε άλλα είδη, τείνει να υπερασπίζεται π.χ. τους δικούς του ανθρώπους ΚΑΙ με τη βία, αν χρειαστεί, χωρίς να αποκλείεται ΚΑΙ το θηλυκό σε παρόμοια στάση, αν και… λιγότερο συχνά, τουλάχιστον στο δικό μας βιολογικό είδος (γιατί σε άλλα είδη αυτό δεν ισχύει, π.χ. στη… λέαινα, αν θυμάμαι καλά).
Και η απόλυτη απόρριψη της βίας οδηγεί σε ακρότητες που θυμίζουν συμβολικό… ευνουχισμό. ΔΕΝ είναι λοιπόν _πάντα_ η βία αποτέλεσμα φόβου, αν και ο παράγων φόβος παίζει μεγάλο ρόλο, αρκετά συχνά, ίσως σαν πρόσθετη αιτία, ή σε ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ περιπτώσεις παίζει κύριο ρόλο, ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ συχνό σε περιπτώσεις αδικαιολόγητης βίας κατά αθώων.
Τέλος, η Κούνεβα ξέχασε κάτι άλλο να μας πει, παρά τη σοφία της. Οτι οι άνθρωποι που της έκαναν τη φριχτή επίθεση με το βιτριόλι ήταν ΜΑΛΛΟΝ βαλτοί και πληρωμένοι, υπάλληλοι εξουσιών που -γι’ αυτούς η βία είναι ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ. Και μάλλον ΔΕΝ ήθελε πολύ να ενθαρρύνει την πλήρη γνώση της ΑΛΗΘΕΙΑΣ, για δικούς τους λόγους, μιλώντας αποκλειστικά για το φόβο (τους).
Υ.Γ. σόρυ, διορθώνω την τελευταία μου πρόταση.
………….. Και μάλλον ΔΕΝ ήθελε πολύ να ενθαρρύνει την πλήρη γνώση της ΑΛΗΘΕΙΑΣ, για δικούς της λόγους, μιλώντας αποκλειστικά για το φόβο (τους).
Ομαδεόν, το ποστ το έγραψα, αφού προηγουμένως έκανα μία μικρή γύρα από τα υπόλοιπα σχετικά ποστ. Επέλεξα να δώσω αυτή την προσέγγιση του φόβου (ενός θέματος που όπως είναι φυσικό έχει πολλές οπτικές γωνίες), συμπληρωματικά στις υπόλοιπες που ανέβηκαν εκείνη τη μέρα.
Εσείς οι γυναίκες ειναι φυσικό να εστιάζετε λιγότερο στη βία, ή να βλέπετε κυρίως την παθολογική της πλευρά (αν κι αυτο που λέω συχνά θεωρείται… σεξιστικό). Πάντως είτε έμφυτο είτε επίκτητο ειναι το φαινόμενο αυτό, είναι ολοφάνερο γενικά…
Για εμάς τους… λιγότερο ειρηνιστές (χμ) προκύπτουν άαααλλα θέματα, όμως. Π.χ.
Μια έγκυος γυναίκα στην Κερατέα έχασε το παιδί που εγκυμονούσε λόγω επίθεσης των ΜΑΤατζήδων που έριξαν δακρυγόνα μέσα στο σπίτι της.
http://omadeon.wordpress.com/2011/02/09/mat-stin-keratea/#comment-46638
Σαν συνέπεια, προτείνω…
Να γίνει ΕΠΙΣΗΜΗ συλλογική ανακοίνωση ΑΥΣΤΗΡΗΣ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗΣ σε ΟΛΟΥΣ τους μπατσους που υπηρετούν στα ΜΑΤ, ότι ΔΕΝ καλύπτονται πλέον από ΚΑΝΕΝΑ ΝΟΜΟ ΑΠΟΛΥΤΩΣ και ότι ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΒΙΑ (πλην δολοφονίας) εναντίον τους ΚΗΡΥΣΣΕΤΑΙ ΝΟΜΙΜΗ σύμφωνα με το άρθρο του Συντάγματος που λέει ότι η τήρησή του επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων.
Αίγυπτος, Κερατέα, για μια Ελλάδα νέα… 😈
Έχουμε ξανασυζητήσει γι’ αυτό το θέμα και πράγματι νομίζω ότι το προσεγγίζεις σεξιστικά. Δεν πρόκειται ούτε για γυναίκες και άντρες, ούτε για έμφυτα ή επίκτητα χαρακτηριστικά. Πρόκειται μόνο για ανθρώπους που βλέπουν παθολογικές καταστάσεις σε άλλους ανθρώπους. Επίσης να επισημάνω ότι κάνεις ένα ακόμα λάθος, (λόγω της σεξιστικής σου προσέγγισης;) για την ανικανότητα των γυναικών για βία. Οι γυναίκες είναι ικανές για βία (ψυχολογική και σωματική) εξίσου με τους άντρες. Το αποδεικνύουν πλήθος γεγονότων, όπως η συμμετοχή γυναικών σε πολέμους ή σε βασανιστήρια (στο ποστ Ανθρώπινη συμπεριφορά θα δεις και μία χαρακτηριστική φωτογραφία)
Έχεις μπερδέψει κάποια πράγματα, ή μου φαίνεται; Λογικό σφάλμα ολκής βλέπω… μήπως να πήγαινες να δεις το σχετικό άρθρο του Συντάγματος για να δεις ότι δεν αναφέρει τίποτα για νόμιμη βία εναντίον ανθρώπων, απλά και μόνο επειδή ανήκουν σε μία ομάδα (ακόμα και αν αυτή είναι τα ΜΑΤ); Δεν θα πω τίποτα άλλο, απλά θα επισημάνω ότι άλλο άμυνα στη βία του συστήματος και άλλο «ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΒΙΑ» ενάντια σε ανθρώπους που ανήκουν σε μία ομάδα. Πήγαινε στο ποστ Ανθρώπινη συμπεριφορά, (Υπακοή και υποταγή στην εξουσία: το πείραμα του Milgram) όπου γίνεται αναφορά σε πειράματα που απέδειξαν ότι με εξαίρεση μικρές μειοψηφίες, σχεδόν όλοι οι άνθρωποι είναι ικανοί να προκαλέσουν πόνο σε άλλους κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες
Κατανοώ την οργή που νιώθουμε όλοι μας εξαιτίας της βίας που ασκούν τα ΜΑΤ σε ανυπεράσπιστους ανθρώπους, Είναι εντελώς ανθρώπινο, όπως είναι ανθρώπινη και η παρόρμηση να θέλεις να τους ασκήσεις επίσης βία. Άλλο πράγμα όμως η αυθόρμητη αντίδραση και άλλο η ψυχρή απόφαση ότι ΟΛΟΙ είναι εξ ορισμού ένοχοι και τους αξίζει κάθε είδους βία. Πριν από χρόνια είχα διαβάσει το αυτοβιογραφικό βιβλίο «ΜΑΤ. Οι κρανοφόροι» του Χρήστου Μπρατάκου και ξέρω ότι υπάρχουν και κάποιοι που αντιστέκονται στην αποκτήνωση. Αυτούς γιατί τους καταδικάζεις;
και ο φόβος στηρίζεται σε σκέψεις ή εμπειρίες του παρελθόντος.
Η αγάπη είναι δράση όλα τα άλλα είναι αντίδραση που έλεγε και ο Jiddu
Αίσωπος διδάσκεται σε σχολεία απλά είναι θέμα δασκάλου αν θα διδάξει παραμύθι στους μαθητές της τάξης του την ελεύθερη ώρα ή θα κάνει κάτι άλλο.
Να συμπληρώσω ότι ο Αίσωπος(φίλος των 7 σοφών της Αρχαιότητας) έγραψε για μεγάλους τα παραμύθια του απλά οι μεταγενέστερες γενιές το μετέφρασαν ότι είναι για μικρά παιδιά)
Πολύ καλή η επισήμανσή σου ότι οι μύθοι του Αίσωπου είναι για μεγάλους και όχι για μικρά παιδιά. Σε ένα σύστημα που θα είχε στόχο την πραγματική παιδεία, θα έπρεπε να διδάσκεται στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και να γινόταν ανάλυση… αλλά τι λέω τώρα